Van Den Hul - The Orchid

Zrobiłem upgrade IC polegający na wymianie zwykłych wtyków fabrycznych na Bullet Plugi.

Po wymianie IC dostaje spreżystości, dzwiek jest lepiej wypełniony, bardziej otwarty. Mam wrażenie jak by kabel był przyulutowany z obu stron. Fabryczne wtyki są mu więc poważnym ograniczeniem. Na bulletach nie jest mniej szczegółowy od od Stereovoxa a posiadł więcej muzyki w muzyce. To tyle w ogólnym skrócie. Bardzo się więc zbliżył do mojego faworyta kablowego "XYZ" :):):)

Ogromna rekomendacja!

Kabelek dostałem nowy w zaplombowanym pudełku prosto od p.Jasika. Zaraz po wyjęciu z opakowania pomyslałem, że to żart:) ...ktoś przemalował Stereovoxa, zmienił wtyki i tak powstał Orchid... Kabel do złudzenia przypomina Stereovoxa- zakładam że jest robiony w tej samej fabryce czego jestem niemal pewny:):)

Dzień pierwszy- 3 godziny słuchania:

Po wpięciu do systemu dzwiek był "nijaki". Niby grało ale tak jakoś bezpłciowo. Bardziej środkiem maskując skraje pasma. Pomyślałem że słucham podmulonego Stereovoxa.

Dzień drugi-5 godzin:

Dzwięk zaczął nabierać swobody, bas z włóknistego zaczął stawać się punktowy. Polepszyła się stereofonia. Nadal miałem wrażenie słuchania przytępionego Stereovoxa.

Dzień 3-5 słuchanie po parę godzin:

Barwy zaczęły nabierac kolorytu, bas definicji, czytelności i kontroli, srednica muzykalności a wybrzmienia stałwały się dłuższe, pełniejsze i czytelniejsze.

Dzień 6:

To test porównawczy do Stereovoxa, który w przedziale 900-1200zł jest jak do tej pory niekwestionowanym mistrzem.

I tu system mój pokazał dokładnie różnice pomiędzy obu kablami. Polegaja one na: Stereovox jest bardziej krzykliwy na górnej srednicy, a VDH gładszy i bardziej aksamitny co postrzegane jest u Stereovoxa jako przejrzystość (szkło powiększające) a u VDH jako zmulenie. Same skraje pasma górnego identyczne- brak różnic. Scena taka sama w głąb i na szerokość przy czym VDH potrafi kozać więcej dzwięku dobiegającego z boków poza kolumnami- test kawałka R. Watersa z wyjącymi pieskami:)

Do rockowego grania oba kable będą miały ciut przymało "werblowatego" basu- rytmika. Tu mistrzem jest Argentum. Zarówno VDH ORCHID jak i Stereovox pasmo zarezerwowane dla werbla mają liniowe nie uwypuklając tej częstotliwości. Za tym idzie doskonała czytelność schodzenia do niższego pasma. Wszelkie pomruki są czytelne i tu VDH leciutko wygrywa nad Stereovoxem- jest nieznacznie ciekawszy. Słuchanie jazzowego grania klubowego, akutycznych realizacji ma się poczucie bycia w tym klubie. Kontrabas mruczy w tyle, perkusista muska miotełkami a jak wejdzie na scenę trębacz, saksofonista czy wokalista to wiemy kiedy wysunął się prze instrumenty a kiedy zbłiżył się do kolegów z kapeli. Podobnie wybornie wypada muzyka dawna. Barokowe płyty mogą zafascynować słuchacza.

Orkiestry i symfoniczne granie może nie odda za sprawą braku podbicia " werblowego" basu sejsmicznej potęgi, ale zabrzmi na tyle satysfakcjonująco, że nie pozostawi niedosytu.

Na koniec ocena moja: VDH- sprawdzi się w systemach bardzo wyrównanych barwowo. Stereovox- w bardziej ocieplonych.